(1) خوئى، گلپايگانى، تبريزى، صافى: براى آن كه يقين كنند بول در مجرا نمانده است. .

سيستانى: براى آن كه اطمينان كنند بول در مجرا نمانده است. .

زنجانى: براى خارج كردن بقاياى آن انجام مى‌دهند و در آن شرط است كه پس از قطع شدن بول با انگشت سه بار از مخرج غائط تا بيخ آلت كشيده و سه بار از بيخ آلت تا سر آلت كشيده و سه بار سر آلت را فشار دهد. و بهتر آن است كه استبراء به اين صورت انجام گيرد كه پس از قطع شدن بول، سه بار با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد انگشت شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا سر آلت بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.

مكارم: به اين ترتيب كه چند مرتبه از بيخ آلت تا بالا دست مى‌كشند و قسمت بالا را چند مرتبه فشار مى‌دهند تا باقى ماندۀ قطرات بول خارج شود، امّا استبراء از منى آن است كه بعد از خروج منى، بول كنند تا ذرّات باقى مانده خارج شود.

(2) بهجت: يك قسم آن كه مطابق احتياط است به اين صورت مى‌باشد. .

سيستانى: آن به گونه‌هايى انجام مى‌شود، يكى از آنها اين است. .

[مسأله 73 آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و بازى كردن از انسان خارج مى‌شود]

مسأله 73 آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و بازى كردن (1) از انسان خارج مى‌شود (2) (و به آن «مَذى» مى‌گويند) پاك است (3) و نيز آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مى‌آيد (و به آن «وَذى» گفته مى‌شود) (4) و آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى‌آيد (و به آن «وَدى» مى‌گويند) [اگر (5) بول به آن نرسيده باشد (6)]، پاك است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء كند و بعد (7) آبى از او خارج شود و شك كند كه بول است يا يكى از اينها (8) ، پاك مى‌باشد.

(1) خوئى، تبريزى، زنجانى: با زن. .

(2) سيستانى: آبى كه گاهى با تحريك شهوت از مرد خارج مى‌شود. .

(3) -[عبارت «پاك است» در رساله آيات عظام: زنجانى و بهجت نيست]

(4) گلپايگانى، صافى: اگر ظاهر محلّ تطهير شده باشد پاك است. .

فاضل: پاك است. .

(5) زنجانى، بهجت: اگر بعد از خروج. .

(6) [قسمت داخل كروشه در رساله آيت اللّٰه فاضل نيست]

(7) صافى: و بعد از تطهير محل. .

(8) بهجت: و يا مخلوط است. . [قسمتهاى داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه زنجانى نيست]

مكارم: مسأله رطوبتهايى كه از انسان خارج مى‌شود غير از بول و منى بر چند قسم است: اوّل: آبى كه گاه بعد از بول بيرون مى‌آيد و كمى سفيد و چسبنده است و به آن «وَدى» مى‌گويند. دوّم: آبى كه هنگام ملاعبه و بازى كردن با همسر بيرون مى‌آيد و به آن «مَذى» مى‌گويند. سوّم: آبى كه گاه بعد از منى بيرون مى‌آيد و به آن «وذى» گويند، همۀ اين آبها در صورتى كه مجرىٰ آلوده به بول و منى نباشد، پاك است و وضو و غسل را هم باطل نمى‌كند. فائدۀ استبراء از بول اين