اما هنوز هيچ كس نمى‌داند چه عاملى سبب شد كه از ماده بى جان، موجودى جاندار به وجود آمد، همين قدر مى‌دانيم عوامل مرموزى دست به دست هم دادند و اين ابداع خيره كننده صوت گرفت، اما جزئيات آن هنوز از اسرارى است كه دانشمندان بشر به آن راه نيافته‌اند.

بنابراين به روشنى مى‌بينيم اجزاى اين بدن كنونى ما، قبلًا هر كدام در گوشه‌اى از اين زمين پهناور و بى جان پراكنده بوده، و شايد ميان ذرات آن ميليونها كيلومتر فاصله وجود داشته است.

اما نه آن پراكندگى و نه اين فاصله‌ها مانع از اين نشد كه روزى گرد هم آيند و دست به دست هم بدهند و بدن ما را بسازند.

آيا جاى تعجب است كه اين كار بار ديگر تكرار گردد ذرات خاك شده و پراكنده بدن ما گرد هم آيند و لباس حيات بپوشند و آفرينش نخستين مكرر گردد؟

اگر آن عرب جامد و بى سواد اين سخن را محال و نشانه جنون مى‌دانست ما امروز در پرتو پيشرفت علم و دانش آن را كاملًا عملى و انجام شده مى‌دانيم و اين همان است كه فلاسفه هم در عبارت كوتاه و پرمعنيشان مى‌گويند: «حُكْمُ الامْثالِ فيما يَجُوزُ وَ فيما لا يَجُوزُ واحِد».