شبحى از آن است، از آن تعبير به «جسم مثالى‌» مى‌كنند.

نظر چهارم: معاد جسمانى فقط

اين نظر را بعضى از دانشمندان قديم و جديد انتخاب كرده‌اند و معتقدند هنگامى كه ما مرديم همه چيز تمام مى‌شود، درست همانند يك موتور برق كه اگر متلاشى شود، هم ماده آن به هم ريخته است، و هم انرژى آن از بين رفته، و به هنگام رستاخيز، اجزاى متلاشى شده اين موتور برق يعنى بدن انسان جمع آورى و به هم پيوند داده مى‌شود و لباس حيات مى‌پوشد و طبعاً روح كه از آثار و خواص آن بود همانند انرژى برق كه از آثار موتور برق است به آن باز مى‌گردد.

منطق اسلام درباره كيفيت معاد

در اينجا اجازه مى‌خواهيم نخست نظر اسلام را در اين مسأله بررسى كرده، سپس موضوع را با استدلالات عقلى تعقيب كنيم.

مى‌دانيم مهمترين منبع براى مسائل اسلامى قرآن مجيد است. اين كتاب آسمانى در همه جا با صراحت از معاد جسمانى (البته توأم با روحانى) سخن مى‌گويد و كمترين آشنايى با آيات قرآن براى نفى انحصار معاد در معاد روحانى كافى است.

زيرا- همانطور كه در آغاز كتاب مشروحاً بيان كرديم- قرآن براى نزديك ساختن معاد به ذهن منكران در پاسخ گفتن به ايرادهاى آنها مثالهاى جالبى‌