تهديد آميزى به سوى پيامبر فرستاد ولى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم به نامه تهديد آميز ابوسفيان اعتنائى نكرد و در نهايت عظمت و وقار برجاى ماند و همچنان با سپاهيان خويش سه شب در «حمراء الاسد» درنگ كرد و در اردوگاه نظامى در تمام طول شب آتش عظيم برافروختند تا قريش بدانند كه مسلمانان استوار در جاى خويش منتظرند، و در موقعيّتى مناسب براى حمله بردن به آنان آماده‌اند. چون با اين مانور سياسى پايدارى سپاه اسلام براى مقابله نظامى با ابوسفيان آشكار گشت، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم با سپاهيان دلاورش سر بلند به مدينه بازگشتند؛ و با اين مانور نظامى بى‌باكانه، پيروزى نظامى و سياسى را براى خويش مسجّل ساختند.

بعضى از مورّخان مى‌گويند رهبرانى كه پس از شكست سربازان خويش توانستند دوباره بر آنان مسلّط شوند و آنها را تحت نظم درآوردند، در طول تاريخ از شماره انگشتان دست تجاوز نمى‌كنند؛ و بدين جهت بزرگترين فرماندهان نظامى با تمام قد در برابر كار پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم سر فرود مى‌آورند. بويژه در آن مانور نظامى بى‌نظير كه به وسيله غزوه «حمراء الاسد» بدان دست زد، و سبب بازگشت نيروى از دست رفته نهضت اسلام گرديد؛ و هيبت و شكوه آن را در برابر اجتماع عرب جزيره، حفظ نمود. [1]

تحليل عوامل شكست «احُد» به عنوان پلى براى پيروزيهاى آينده‌

در «آيات 139 تا 143 از سوره آل عمران» تحليل دقيقى روى نتايج جنگ احد شده است. دقّت در آيات فوق پرده از روى اسرار اين شكست و ناكامى بر مى‌دارد، و مسلمانان را در بوته اين آزمايش بزرگ آبديده‌تر مى‌كند؛ و از اين شكست دردناك پلى براى پيروزيهاى آينده مى‌سازد.

اهمّ اين امور به شرح زير است:

[1]- «پيامبر و آئين نبرد»، مصطفى طلاس وزير دفاع جمهورى عربى سوريه، ص 345.