مفهوم اين سخن آن است كه جانشينان او بايد در عصر او باشند.

اين سخن را با اشاره فشرده‌اى به احاديثى كه در كتب شيعه و اهل سنت در ذيل اين آيه آمده و آن را به على عليه السلام و ساير ائمه معصومين عليهم السلام تفسير كرده است پايان مى‌دهيم:

شيخ سليمان قندوزى حنفى در كتاب ينابيع المودة از تفسير مجاهد نقل مى‌كند كه آيه‌ اطيعُواللَّه وَ اطيعُوا الرَّسُولَ وَ اولِى الامْرِ مِنْكُمْ‌ «اطاعت كنيد خدا را! و اطاعت كنيد پيامبر (خدا) و پيشوايان (معصوم) خود را.» [1] درباره امام على عليه السلام نازل شد، در آن هنگام كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را (در جنگ تبوك) جانشين خود در مدينه قرار داد.

و نيز از على عليه السلام نقل مى‌كند كه در گفتگويى كه با مهاجران و انصار داشت، با اين آيه در برابر آنان استدلال كرد؛ و مهاجران و انصار، ايرادى بر او نگرفتند [2]

در شواهد التنزيل از حاكم حسكانى در ذيل آيه‌ اطيعُواللَّه وَ اطيعُوا الرَّسُولَ وَ اولِى الامْرِ مِنْكُمْ‌ نقل شده است كه من (على عليه السلام) از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدم: «يا نَبِىَّ اللَّهِ مَنْ هُمْ؟ قالَ انْت اولُهُم»: «اى پيامبر خدا! آنها كيستند؟ فرمود: «تو نخستين آنها هستى» [3]

روايات زياد ديگرى از طرق ائمه اهل بيت عليهم السلام نيز در تفسير اين آيه به امامان معصوم عليهم السلام نقل شده كه بالغ بر دهها روايت مى‌شود، و در همه آنها آمده است كه‌ «اولى الامر» امامان معصوم هستند. [4]

[1]. سوره نساء، آيه 59.

[2]. ينابيع المودة، صفحه 114 و 115 و 116.

[3]. شواهد التنزيل، جلد 1، صفحه 148، طبع بيروت.

[4]. براى اطلاع بيشتر به تفسير برهان، جلد اول صفحه 381- 387 و تفسير كنز الدقائق جلد سوم صفحه 437- 452 مراجعه كنيد.