در اينجا دو سؤلى باقى مى‌ماند كه بايد به تحليل آن پرداخت:

1- اگر مفهوم‌ «اولى الامر»، امام معصوم است با كلمه‌ «اولى» كه به معنى جمع است سازگار نيست. زيرا به اعتقاد شيعه امام معصوم در هر زمان يك نفر بيش نيست.

پاسخ اين سؤال از بحث هاى گذشته به خوبى روشن شد، زيرا درست است كه امام معصوم در هر زمان يك نفر است، ولى با توجه به عموميت آيه نسبت به تمام زمان‌ها امامان معصوم عليهم السلام در مجموع، گروهى را تشكيل مى‌دهند، شبيه اين معنى در كلمات عرب فراوان است. مثلًا وقتى مى‌گوئيم: «السَلامُ عَلَيْكُمْ وَ عَلى ارْواحِكُمْ وَ اجْسادِكْمُ» «سلام بر شما و بر ارواح و بر اجساد شما» هرگز بر اين سلام نمى‌توان ايراد گرفت كه هر انسانى يك روح و يك جسم بيشتر ندارد چرا كه در اينجا ارواح و اجساد به صورت جمع گفته شده، زيرا در جواب گفته مى‌شود اين جمع ناظر به مجموع است.

بنابراين گر چه پيامبر صلى الله عليه و آله در هر زمان يك جانشين معصوم داشته ولى مجموعه زمان ها، وجود آن ها متعدد است و بايد واژه جمع در آن به كار رود.

2- سؤال ديگر اينكه امام معصوم در زمان پيامبر 9 وجود نداشته چگونه فرمان به اطاعت از وى داده شده است.

پاسخ اين سؤال نيز همان چيزى است كه در بالا گفته شد و آن اينكه اگر اين آيه تنها ناظر به زمان پيامبر صلى الله عليه و آله بود چنين مشكلى پيش مى‌آمد ولى با توجه به اينكه يك دستور كلى براى همه مسلمين تا دامنه قيامت است مشكلى پيش نمى‌آيد، اوُلى‌ در عصر رسول اللَّه، خود او بود، و در اعصار ديگر امامان معصوم هستند مثل اينكه گفته شود وظيفه مسلمانان است كه از پيامبر صلى الله عليه و آله و جانشينان او اطاعت كنند