ولايت و امامت عامه در سنت‌

اين بخش از گسترده‌ترين بخش هاى سنت و روايات پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله است، و در اين زمينه روايات فراوانى از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در معروف ترين و مهم ترين منابع اسلامى آمده است كه سزاوار است با دقت و بى طرفى كامل مورد توجه قرار گيرد، تا پرده‌هايى كه ساليان دراز بر اين مسأله فرو افتاده است در پرتو نور علم و اخلاص و بحث منصفانه برگرفته شود، و دور از تعصب ها چهره واقعى اين مسأله علمى روشن گردد، و وظيفه الهى ما در برابر اين امر مهم اسلامى آشكار شود.

در اينجا تنها به بخشى از احاديث معروف كه مسأله امامت و ولايت را به طور عام مطرح مى‌سازد، با شرح كوتاهى از محتوا و مفهوم آن اكتفا مى‌كنيم، و از همه خوانندگان، مخلصانه مى‌خواهيم مرور مجددى بر اين احاديث و مدارك و منابع، و سپس محتواى آن داشته باشند؛ و نتيجه‌گيرى و استنباط نهايى را به خود آنها واگذار مى‌نماييم.

ما معتقديم بى تفاوت ماندن در برابر اين همه احاديث گويا، و به سادگى از كنار آنها گذشتن، يا چشم به روى حقايق بستن، چيزى از مسؤليت ما نمى‌كاهد، بلكه آن را افزايش مى‌دهد.

1- حديث ثقلين‌

اين حديث را از آن جهت‌ «حديث ثقلين» ناميده‌اند كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در آن‌