را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود:" اگر راست مى گوييد، (و از آدم شايسته تر هستيد) اسامى اينها را به من خبر دهيد!"- گفتند: منزّهى تو! ما جز آنچه به ما تعليم داده اى، نمى دانيم؛ زيرا تويى كه دانا و حكيمى.- فرمود:" اى آدم! آنان را از اسامى (و اسرار) اين موجودات آگاه كن." هنگامى كه آدم آنان را آگاه كرد، خداوند فرمود:" آيا به شما نگفتم كه من، غيب آسمانها و زمين را مى دانم؟! و مى دانم آنچه را شما آشكار مى كنيد، و آنچه را پنهان مى داشتيد!"- و (ياد كن) هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم: براى آدم سجده (و خضوع) كنيد! همگى سجده كردند؛ جز ابليس كه سرباز زد، و تكبّر ورزيد، و (بخاطر نافرمانى و تكبّرش) از كافران شد.- و گفتيم:" اى آدم! تو با همسرت در بهشت سكونت كن؛ و از (نعمتهاى) آن، از هرجا مى خواهيد، در كمال فراوانى بخوريد؛ (ولى) نزديك اين درخت نشويد؛ كه از ستمكاران خواهيد شد."- پس شيطان موجب لغزش آنها از بهشت شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بيرون كرد. و (دراين هنگام به آنها) گفتيم:" (همگى از مقام خويش) فرود آييد! در حالى كه دشمن يكديگر خواهيد بود. و براى شما در زمين، تا مدّت معيّنى محل اقامت و وسيله بهره بردارى خواهد بود."- سپس آدم از پروردگارش كلماتى دريافت داشت؛ (و با آنها توبه كرد.) و خداوند توبه او را پذيرفت؛ زيرا او توبه پذير و مهربان است».

در سوره‌هاى ديگر قرآن مانند اعراف و طه نيز به اين معنا اشاره شده است.

از آيه 120 سوره طه به خوبى استفاده مى‌شود كه شيطان آدم را از اين طريق فريب داد كه به او گفت: اين درخت، درخت زندگى جاويدان است، در حالى كه قبلًا به آدم هشدار داده شده بود كه شيطان دشمن شما است فريب او را نخوريد.