بسيارى از علماى اهل تسنن به سراغ‌ قول دوّم‌ رفته‌اند. [1]

براى اين‌كه بتوانيم در اين‌جا قضاوت صحيحى بكنيم كه منظور از اهل بيت در آيه شريفه چه اشخاصى هستند؟ بايد نظرى به روايات بسيار فراوانى كه در ذيل اين آيه از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم از بسيارى از صحابه نقل شده است، بيفكنيم.

1- سيوطى‌ در «درالمنثور» كه از معروف‌ترين كتب احاديث تفسير قرآن اهل سنت است حدود بيست حديث در ذيل اين آيه نقل كرده است كه در پانزده حديث از آنها آمده است كه آيه فوق درباره پنج تن مقدّس يعنى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام نازل شده، جالب اين‌كه اين احاديث پانزدهگانه همگى از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده و راويان آن‌ ام سلمه، ابوسعيد، عايشه، سعد، و اصل بن اصقع، ابو سعيد خدرى، انس، ابوالحمراء و ابن عباس‌ هستند (چند روايت از روايات فوق به ام سلمه همسر گرامى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم منتهى مى‌شود).

در حالى كه تنها چهار حديث از ميان آنها مى‌گويد كه آيات ناظر به همسران پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است، و جالب اين‌كه هيچ‌يك از اين احاديث چهارگانه به پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم منتهى نمى‌شود، بلكه تنها از ابن عباس و عروه و بعضى ديگر نقل شده است كه خودشان چنين گواهى داده‌اند، و آثارى از مجعول بودن در متن اين احاديث به چشم مى‌خورد، زيرا در هر چهار حديث آمده است كه منظور از آيه فقط همسران پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است! در حالى كه خطاب‌ «كُم» در جمله‌ لِيُذْهِبَ عَنْكُم‌ و يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً كه به صورت مذكر آمده نشان مى‌دهد برخلاف آيات قبل از آن كه تنها

[1]. در فى «ظلال القرآن» آمده است: كه تعبير اهل بيت به صورت مطلق گويى اشاره به اين است كه بيت (خانه) حقيقى در عالم همان خانه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مى‌باشد، (همان‌گونه كه اين تعبير به صورت مطلق درباره خانه خدا نيز در بعضى از آيات قرآن آمده است) در واقع اين تعبير نوعى تكريم و تعظيم و احترام خاص نسبت به خانه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است.