اگرچه در تفسير «كلمات» ميان مفسّران گفتگو بسيار است و بعضى آن را اشاره به گفتگوهاى پردامنه‌اش با ستاره‌پرستان و ماه پرستان و خورشيد پرستان دانسته‌اند و بعضى ديگر آن را اشاره به يك سلسله از احكام فرعيه دين مى‌دانند؛ ولى مناسب‌تر از همه آن بود كه در بالا گفته شد.

نتيجه‌

از آنچه در بالا گفته شد مى‌توان چنين نتيجه گرفت كه از ديدگاه قرآن پيامبران الهى داراى يك سلسله امتيازات ويژه بودند البته نمى‌گوييم هريك از اين صفات منحصر به آنها بوده است و يا تنهايى نشان نبوّت است، ولى مى‌گوييم مجموعه آنها را در پيامبران مى‌توان پيدا كرد، و اثر عميقى در مسأله شناخت انبياء دارد، زيرا چنانكه خواهيم، گفت يكى از طرق شناخت آنها جمع‌آورى قرائن مختلف از جمله‌ «ويژگى‌هاى اخلاقى آنها» است.