به صاحبان حق مى‌رساند، و همه اينها وسيله‌اى است براى وصول به عدالت اجتماعى و قيام به قسط و آن نيز به نوبه خود مقدمه‌اى است براى فراهم آوردن زمينه‌هاى تعليم و تربيت و تكامل انسان‌ها. [1]

8- اهميّت «ايمان و «عمل صالح» به عنوان دو ارزش اصلى براى نجات انسان‌ها نيز يكى از اصول مشترك تعليمات انبياست، در هشتمين آيه مورد بحث مى‌خوانيم:

«كسانى كه (به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله) ايمان آوردند و يهود و نصارى و صابئان (پيروان يحيى يا نوح يا ابراهيم) هر كس از آنها كه به خدا و روز جزا ايمان آورده و عمل صالح انجام داده پاداششان نزد پروردگارشان است و هيچ ترس و غمى بر آنها نيست» انَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هَادُوا وَ النَّصَارى‌ وَ الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْاخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ اجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَاهُمْ يَحْزَنُونَ‌

در تفسير اين آيه بحث و گفتگوهاى زيادى ميان مفسران است كه منظور از «الذين آمنوا» كيست؟ و جمله‌ «مَنْ امَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْاخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحاً» به چه كسانى اشاره مى‌كند؟

يك تفسير معروف مى‌گويد: مسلمانانى كه به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله ايمان آوردند، و سپس بر ايمان خود ثابت ماندند، و عمل صالح انجام دادند، و همچنين مؤمنان به اديان آسمانى كه قبل از ظهور پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مى‌زيستند در صورت ايمان و عمل صالح همگى اهل نجاتند. طبق اين تفسير «ايمان» و «عمل صالح» به عنوان دو اصل كلى براى نجات انسان‌ها در برنامه همه اديان الهى بوده است.

البتّه اين آيه تفسيرهاى ديگرى دارد كه مى‌توانيد با مراجعه به جلد اوّل تفسير نمونه، صفحه 282 (ذيل همين آيه) از آن آگاهى يابيد.

9- شكستن سنت‌هاى غلط كه مايه انحراف و عقب‌ماندگى جوامع بشرى است نيز از اصول كلى دعوت انبيا بوده است.

[1]. شرح بيشتر را در اين باره در تفسير نمونه جلد 23 (ذيل آيه مورد بحث) مطالعه فرماييد.