طور اجمال ايمان دارند، يا اين‌كه «راسخون در علم» عطف بر «اللَّه» است، يعنى هم خدا از تأويل اين آيات آگاه است و هم راسخان در علم، و ما در تفسير نمونه‌ دوّمى را برگزيديم، و شواهد چهارگانه‌اى براى آن ذكر كرده‌ايم. [1]

به هر حال «راسخون در علم» تعبيرى است كه نشان مى‌دهد اين پيشوايان بزرگ سهم بزرگى از علم دارند، زيرا واژه‌ «رسوخ» به گفته مفردات به معناى ثبات كامل و پابرجاى چيزى است، و به گفته او رسوخ در علم به معناى آگاهى كاملى است كه هيچ‌گونه شك و شبهه عرضه آن نشود.

از مجموع اين آيات به خوبى نتيجه مى‌گيريم كه پيامبران الهى سهم وافرى از علوم و دانش‌ها داشتند.

توضيحات‌

1- حدود علم پيامبران‌

بى‌شك پيامبران بايد از تمام اصول و فروع شريعت و دين، و آنچه مربوط به معارف الهيّه و احكام و اخلاق و اسباب سعادت و شقاوت انسان‌ها، و وسائل نجات و هدايت آنهاست، آگاه باشند، زيرا براى ابلاغ اين امور و رسيدن به اهداف والاى نبوت اين علوم لازم است و مسلّماً بدون احاطه كامل به اين امور قادر به انجام آن نخواهند بود، و به تعبير معروف علمى اين مسأله از قضايايى است كه قياساتها معها (دليلش همراه آن است).

در مسايل اجرايى و امور مربوط به مديريت جامعه و تشكيل حكومت الهى و مسائلى از اين قبيل نيز بايد آگاهى كافى داشته باشند، چرا كه انبيا علاوه بر جنبه تعليم‌

[1]. به جلد دوّم تفسير نمونه ذيل آيه مورد بحث مراجعه فرماييد.