به هر حال از مجموع آنچه در بالا گفته شد دانستيم كه در آيه مورد بحث چيزى كه مخالف مسأله عصمت انبياء از خطا و انحراف بوده باشد وجود ندارد، بلكه همان‌گونه كه اشاره شد آيه تأكيدى بر مسأله عصمت است؛ زيرا مى‌گويد: «خداوند انبياى خود را به هنگام دريافت وحى با تصميمات بر كارهاى ديگر از القائات شيطانى حفظ مى‌كرد».

حال بايد به سراغ روايات و افسانه‌هايى برويم كه در اين قسمت نقل شده، و حتى كار به جايى رسيده كه اخيراً بعضى از شياطين براى ايجاد فتنه و سم‌پاشى پيرامون پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به سراغ نوشتن كتاب آيات شيطانى رفته‌اند و ببينيم ارزش اين گونه روايات و افسانه‌ها چه اندازه است؟

نقد روايات مربوط به افسانه غرانيق‌

همان‌گونه كه در بالا اشاره شد، در متن آيات گذشته نه تنها چيزى كه دلالت بر خلاف عصمت انبياء كند وجود ندارد بلكه دليل بر عصمت آنها است، ولى در رواياتى كه در بعضى از منابع دست دوّم اهل سنّت آمده مطالبى ديده مى‌شود كه از هر نظر عجيب است؛ و بايد جداگاه مورد بررسى قرار گيرد: اين روايات را كه در آغاز سخن آورديم گاه از ابن عباس، و گاه از سعيد بن جبير، و گاه از بعضى ديگر از صحابه يا تابعين نقل كرده‌اند. [1]

در حالى كه اين روايات در هيچ يك از منابع پيروان مكتب اهل‌بيت عليهم السلام ديده نمى‌شود؛ و به گفته جمعى از دانشمندان اهل سنّت، در كتب صحاح شش‌گانه نيز وجود ندارد، تا آن‌جا كه مراغى در تفسير خود مى‌گويد: «اين احاديث بدون شك ساخته و پرداخته زنادقه و بيگانگان از اسلام است كه در هيچ كتاب معتبرى نيامده،

[1]. براى اطّلاع بيشتر از طرق اين روايات نزد اهل سنّت مى‌توانيد به كتاب الدرّ المنثور، جلد 4، صفحه 366 تا 368، ذيل آيه 52 سوره حج، مراجعه نماييد.