طبق اين معنا مفهوم آيه بعد (آيه 53 سوره حج) نيز روشن مى‌شود كه مى‌گويد:

«خداوند القائات شيطانى را امتحانى براى آنها كه در قلبشان بيمارى است و براى سنگدلان قرار مى‌دهد» لِيَجْعَلَ مَا يُلْقِى الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِلَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ‌.

امروز نيز معمول است كه وقتى مصلحان جوامع انسانى در ميان گروهى از جامعه به سخنان مفيد و سودمند مى‌پردازند گاهى منحرفان بيمار دل با جار و جنجال و شعارهاى انحرافى و تعبيرهاى شيطانى تلاش مى‌كنند آثار آن گفته‌هاى سازنده را با سخنان بيهوده خود از ميان ببرند، و اين در حقيقت امتحانى براى‌افراد جامعه است، و اين‌جا است كه بيماردلان سنگدل از جاده حق منحرف مى‌شوند، در حالى كه مايه آگاهى هرچه بيشتر مؤمنان به حقانيت انبياء مى‌گردد و در برابر دعوت آنها خضوع كنند وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ اوتُوا الْعِلْمَ انَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ‌ [1]

اما تفسير آيه اخير بنابر معناى اوّل خالى از اشكال نيست؛ زيرا القائات شيطانى در نفوس انبياء هرچند با امدادهاى الهى فوراً نسخ و زائل مى‌شده ولى نمى‌تواند مايه آزمايش منافقان و بيماردلان باشد؛ چرا كه اين وسوسه‌ها ظهور و بروز خارجى ندارد، بلكه القائاتى است زودگذر در نفوس انبياء.

مگر اين‌كه گفته شود منظور آن است كه وقتى انبياى الهى مى‌خواستند امنيه‌ها (آرزوها و طرح‌هاى) خود را در خارج پياده كنند شياطين مشغول كارشكنى و القاى وسوسه‌ها مى‌شدند، و اين‌جا بود كه ميدان آزمايش، گرم و داغ مى‌شد، و مطابق اين بيان انسجام و ارتباط سه آيه (52 و 53 و 54 حج) محفوظ و برقرار مى‌ماند.

عجب اين‌كه بعضى از مفسّران در آيه اوّل احتمالات و تفسيرهاى مختلفى را ذكر كرده‌اند بى‌آن‌كه هماهنگى آن را با دو آيه بعد از آن حفظ كنند (دقت كنيد).

[1]. سوره حج، آيه 54.