حالى كه قلوب آنها- طبق آيه فوق- هدف القائات شيطانى قرار مىگرفت؟!
***
افسانه آيات شيطانى و افسانه غرانيق
داستانى در اين زمينه نقل كردهاند كه به داستان «غرانيق» معروف شده، اين داستان مىگويد پيغمبر اكرم
صلى الله عليه و آله و سلم مشغول خواندن سوره نجم در برابر مشركان بود، وقتى به
اين آيه رسيد أَفَرَأَيْتُمْ اللَّاتَ وَالْعُزَّى-
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى: «به من خبر
دهيد آيا بتهاى" لات" و" عزى" و" منات" كه سوّمين
آنها است» (دختران خدا هستند!) [1] در اين هنگام شيطان اين دو جمله را بر زبان پيامبر صلى
الله عليه و آله و سلم جارى ساخت: «تِلْكَ
الْغَرانِيْقُ الْعُلى وَ انَّ شَفَاعَتَهُنَّ لَتُرْتَجى!»: «آنها پرندگان زيباى بلند مقامى هستند و از آنها اميد
شفاعت مىرود»! [2]
مشركان با شنيدن اين دو جمله غرق شادى شدند، و گفتند: محمد صلى الله عليه و
آله تا كنون نام خدايان ما را هرگز به نيكى نبرده بود»؛ در همين حال رسول خدا سجده
كرد و آنها نيز سجده نمودند؛ مشركان قريش همگى خوشحال شدند و متفرق گشتند؛ ولى
چيزى نگذشت كه جبرئيل نازل شد و به پيامبر اطلاع داد كه اين دو جمله را من براى تو
نياورده بودم! اين از القائات شيطان بود!! و آيه فوق وَ مَا ارْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَ لَانَبىٍ
... نازل گرديد و به پيغمبر صلى الله عليه و آله و
سلم و مؤمنان هشدار داد. [3]
اگر اين حديث پذيرفته شود مسأله مقام عصمت انبياء را حتى در قسمت دريافت وحى
نيز مخدوش مىكند، و اعتماد به آنها را زايل مىنمايد.