مقام عصمت متوجه اين پيامبر بزرگ نمى‌شود.

5- موسى عليه السلام‌

در مورد موسى عليه السلام نيز آياتى در سوره‌هاى مختلف قرآن مجيد آمده است كه در ارتباط با مقام عصمت او مورد سؤال واقع شده:

1- در آيه 16 سوره قصص مى‌خوانيم كه بعد از درگيرى موسى با يكى از دشمنانش- از فرعونيان- كه با يكى از بنى‌اسرائيل به نزاع و زد و خورد مشغول بودند و كوبيدن ضربه مهلكى بر دشمنش كه منجر به مرگ او شد رو به درگاه خدا كرد و گفت: «پروردگار! من به خويشتن ستم كردم، مرا ببخش، و خداوند او را بخشيد چرا كه او غفور و رحيم است» قَالَ رَبِّ انّى ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرلِى فَغَفَرَ لَهُ انَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‌.

آيا تعبير به ظلم برخويشتن و تقاضاى آمرزش از خدا دليل بر ارتكاب گناه نيست؟

بعلاوه در آيه قبل از آن آمده است، كه موسى بعد از كشته شدن آن مرد فرعونى گفت: هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ‌ [1] (اين كار از عمل شيطان بود!).

به ويژه آن‌كه بعد از اين ماجرا هنگامى كه موسى به نبوت رسيد و در مقابل فرعون آمد و او را به سوى خدا دعوت كرد فرعون در مقام سرزنش او گفت: «تو آن كارت را كه نمى‌بايست انجام دهى انجام دادى (يعنى يك نفر از ما را كشتى) موسى گفت:

من آن كار را انجام دادم در حالى كه از ضالّين‌- بى‌خبران- بودم» [2]

درست است كه موسى در آن زمان هنوز به مقام نبوت نرسيده بود، ولى با توجه به اين‌كه انبيا بايد حتى قبل از نبوت و رسالت نيز داراى مقام عصمت باشند تعبير به‌

[1]. سوره قصص، آيه 15.

[2]. سوره شعراء، آيه 19 و 20.