به هر حال آنچه به هر حال آنچه مسلّم است در قرآن مجيد حداقل يك مورد از موارد
حكم زندان ديده مىشود و همان گونه كه در بالا اشاره شد با تعبير «امساك» ذكر شده است
مىفرمايد: والَّلاتى يَأْتينَ الْفاحِشَةَ مِن
نِسائِكُمْ فَاستَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَربَعَةً مِنْكُمْ فَإِنْ شَهِدُوا
فَأَمْسِكُوهُنَّ فِى الْبُيُوتِ حَتّى يَتَوَفّاهُنَّ الْمُوتُ اوْ يَجْعَلَ
اللَّهُ لَهُنَّ سَبيلًا: «و كسانى از زنان شما كه مرتكب زنا شوند، چهار نفر از مسلمانان را به عنوان
شاهد بر آها بطلبيد؛ اگر گواهى دادند آن زنان را در خانههاى خود نگاه داريد تا
مرگشان فرا رسد يا اينكه خداوند راهى براى آنها قرار دهد» [1] معروف در ميان مفسّران اين است كه اين آيه
ناظر به مجازات زنانى است كه مرتكب زنا مىشدند پيش از آن كه حدّ زنا نازل شود و
در اينجا حكمشان به صورت «زندان ابد» ذكر شده، هر چند اين حكم بعداً تبديل به حكم جلد (تازيانه)
يا رجم (سنگسار كردن) گرديد.
در جمله امْسِكُوهُنَّ فِى الْبُيُوتِ حَتّى
يَتَوَفّاهُنَّ الْمَوْتُ: «آنها را در خانهها نگهداريد تا مرگشان فرا رسد». اگر چه
سخنى از زندان به ميان نيامده، ولى نگهداشتن در خانهها، تا آخر عمر چيزى شبيه
زندان ابد است.
اين تنها موردى است كه در قرآن درباره حكم زندان ديده مىشود.
***
4- موارد زندان و روايات اسلامى
در روايات اسلامى، موارد متعدّدى براى زندان ابد و غير آن آمده است؛ از جمله:
1- در مورد معاونت در قتل: هر گاه كسى
ديگرى را بگيرد و شخص ديگرى او را به تقل برساند، باتوجه به احكام فقه اسلامى حكم
قاتل، اعدام، و حكم معاون او زندان ابد است، و اين حكم در ميان فقهاى ما مورد
اتّفاق و اجماع است و احاديث متعدّدى كه در