منابع معتبر حديث نقل شده به آن گواهى مى‌دهد.

در حديثى از على عليه السلام درباره دو مرد كه يكى از آن دو كسى را گرفته و ديگرى او را به تقل رسانده؛ مى‌خوانيم كه چنين قضاوت فرمود: «يُقْتَلُ القْاتِلُ وَ يُحْبَسُ الآخِرُ حَتّى يَمُوتَ غَمّاً كَما حَبَسَهُ حتّى ماتَ غَمّاً»: «قاتل را مى‌كشند و نفر ديگر را حبس مى‌كنند تا با اندوه بميرد؛ همان گونه كه او مقتول را نگه داشت تا با اندوه كشته شد». [1] 2- دستور قتل دادن: از نظر فقه اسلامى، اگر كسى ديگرى را مجبور به قتل بى‌گناهى كند، حتّى اگر مأمور را تهديد به مرگ در صورت تخلّف نمايد، او حق ندارد كه بى گناه را به قتل رساند؛ زيرا تقيّه در مورد خون مشروع نيست، و مثل‌ «وَالْمأمُورُ مَعْذُور» در اين مورد سخن بى اساسى است.

حال اگر كسى به اين حكم اسلامى اعتنا نكرد؛ و براى حفظ جان خويش در برابر تهديد ظالم اقدام به كشتن بى گناهى كرد؛ قانون اسلام مى‌گويد: «حكم قاتل قصاص است، و حكم آمر زندان ابد!»

امام باقر عليه السلام درباره چنين كسى فرمود: «يُحْبَسُ الآمِرُ بِقَتْلِهِ حَتّى يَمُوتَ»: «امر كننده را زندان مى‌كنند تا بميرد». [2] 3- در مورد تكرار سرقت‌، نيز دستور داده شده كه در مرتبه سوّم، او را با زندان ابد مجازات كنند؛ اين حكم را گروهى از اصحاب بزرگ امام باقر و امام صادق عليهما السلام از آن حضرت نقل كرده‌اند. [3] 4- در مورد زنان مرتد فطرى‌، اگر حاضر به توبه نشوند نيز حكم زندان ابد آمده است در حديثى از امام باقر و امام صادق عليهما السلام مى‌خوانيم: «وَالمَرْئَةُ ارْتَدَّتْ عَنِ الاسْلامِ استُتيبَتْ، فَانْ تابَتْ وَ الّا خُلِّدَتْ فِى السِّجْنِ»: «به زن مرتد پيشنهاد توبه مى‌كنند، اگر پذيرفت و بازگشت‌

[1]. وسائل الشيعة، جلد 19، حديث يك، باب 17 از ابواب قصاص النّفس ..

[2]. وسائل الشيعة، جلد 19، صفحه 32، حديث يك، باب 13 از ابواب قصاص النّفس ..

[3]. وسائل، جلد 18، صفحه 492، باب 5 از ابواب حدّ السّرقه..