تا به اينجا سخن از مقام ابرار بود، حال ببينيم ابرار چه كسانى هستند.

ابرار چه كسانى هستند؟

گفته شد كه در آيات قرآن، مثل آيه 193 سوره آل‌عمران و آيات 5 تا 22 سوره دهر و آيه 13 سوره انفطار و آيات 19 به بعد سوره مطففين سخن از ابرار و مقامات والاى آنها است.

در حديثى از امام مجتبى (عليه السلام) است كه مى فرمايد:

«كُلَّما فى كِتابِ اللّه عَزَّوَجَلَّ مِنْ قَوله انَّ الابرابر فَوَاللّه ما ارادَ بِه الّا علىَّ بْن ابيطالِب وَ فاطِمة و انَا و الحُسَين:

«هر جا در قرآن مجيد (انّ الابرار) آمده، قسم به خدا، اراده نكرده مگر على بن ابيطالب و فاطمه و من و حسين (عليهم السلام) را». [1]

بدون شك خمسه طيبه و طاهره از ابرار و از مصاديق روشن و بارز آن هستند، و چنان كه در تفسير سوره دهر آمده، اين سوره عمدتاً به على (عليه السلام) و فاطمه و حسن و حسين (عليهم السلام) اشاره دارد و 18 آيه آن اشاره به فضائل آنها است، گرچه شأن نزول مانع از عموميت و گسترش مفهوم آيات نمى‌باشد.

البته قابل ذكر است كه گاهى ابرار و گاهى مقربين گفته مى‌شود، ظاهراً نسبت‌

[1]. «نور الثقلين»، جلد 5، صفحه 533 (حديث 33) به نقل از تفسير نمونه، جلد 26، صفحه 1- 280 ..