نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 664
[يُنَشَّؤُا:]
«يُنَشَّؤُا فِي
الْحِلْيَةِ»
«يُنَشَّؤُا» از مادّه «نَشَأَ» به معناى ايجاد چيزى است، و در اينجا به معناى تربيت شدن و پرورش يافتن است. [1]
[يَنْظُرُون:]
«فَإِذا هُمْ
يَنْظُرُونَ»
جمله «يَنْظُرُون» (نگاه مىكنند) از مادّه «نَظَر» اشاره به نگاه كردنِ خيره خيره آنها، به عرصه «محشر»، يا
نگاه كردن به عنوان انتظار عذاب است، و در هر صورت، منظور اين است كه، نه تنها
زنده مىشوند، بلكه درك و ديد خود را با همان يك صيحه باز مىيابند! [2]
[يَنْعِقُ:]
«كَمَثَلِ الَّذي
يَنْعِقُ»
«يَنْعِقُ» از مادّه «نعق» در اصل، به معناى صداى كلاغ است بدون اين كه گردن خود را بكشد و سر خود را
حركت دهد. [3]
[يُنْقَذُون:]
«وَ لا هُمْ
يُنْقَذُونَ»
«يُنْقَذُون» از مادّه «انقاذ» به معناى بر گرفتن و نجات دادن است. [4]