و يا كتاب ديگرى را محكم در دست بگيرد، و در حفظ و حراست جلد و كاغذ آن بكوشد، بلكه تمسّك واقعى آن است كه اجازه ندهد كمترين مخالفتى با آن از هيچ جهت انجام شود و در تحقق يافتن مفاهيم آن از جان و دل بكوشد. [1]

[يَمْهَدُونَ:]

«فَلِأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ»

«يَمْهَدُونَ» از مادّه‌ «مهد» (بر وزن عهد)- همان‌گونه كه «راغب» در «مفردات» گفته- در اصل به معناى «گاهواره» يا محلى است كه براى كودك آماده مى‌كنند، سپس «مهد» و «مهاد» به معناى وسيعترى يعنى هر مكان مهيا و آماده‌اى (كه نهايت آرامش و آسايش در آن است) گفته شده است، انتخاب اين تعبير براى بهشتيان و مؤمنان صالح، نيز از همين نظر است. [2]

[يمين:]

«وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمينِكَ»

تعبير به‌ «يمين» (دست راست) به خاطر آن است كه غالباً انسان‌ها با دست راست مى‌نويسند. و به معناى طرف راست بدن نيز آمده، سپس به هر چيزى كه در اين ناحيه قرار گيرد يمين گفته مى‌شود. [3]

[يَنَابِيْع:]

«يَنَابيعَ فِي الأَرْضِ»

«يَنَابِيْع» جمع‌ «ينبوع» از مادّه‌ «نبع» به معناى جوشش آب از زمين است. [4]

[يَنْأَوْنَ:]

«وَ يَنْئَوْنَ عَنْهُ»

«يَنْأَوْنَ» از مادّه‌ «نأى» (بر وزن سعى) به معناى دورى جستن است. [5]

[يَنْبُوع:]

«مِنَ الأَرْضِ يَنْبُوعاً»

«يَنْبُوع» از مادّه‌ «نبع» محل جوشش آب است، بعضى گفته‌اند: «يَنْبُوع» چشمه آبى است كه هرگز خشك نمى‌شود. [6]

[يَنْتَصِرُونَ:]

«أَوْ يَنْتَصِرُونَ»

«يَنْتَصِرُونَ» ممكن است اشاره به كمك خواستن براى خويشتن يا براى ديگرى و يا هر دو باشد؛ زيرا در آيات بعد، مى‌خوانيم كه معبودان و عابدان هر دو به آتش دوزخ افكنده مى‌شوند.

«يَنْتَصِرُونَ» از ماده‌ «إِنْتِصار» به معناى يارى طلبيدن است، ولى بعضى آن را به معناى‌ «تَنَاصُرْ» (به يارى يكديگر شتافتن) تفسير كرده‌اند، ولى نتيجه هر دو با توجّه به‌

[1]. اعراف، آيه 170 (ج 6، ص 510)

[2]. روم، آيه 44 (ج 16، ص 479)

[3]. عنكبوت، آيه 48 (ج 16، ص 321)؛ صافات، آيه 28؛ زمر، آيات 56، 67 (ج 19، صفحات 51، 533، 553)

[4]. زمر، آيه 21 (ج 19، ص 442)

[5]. انعام، آيه 26 (ج 5، ص 242)

[6]. اسراء، آيه 90 (ج 12، ص 311)