نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 656
[يَعْمَلُون:]
«مَا كَانُوا
يَعْمَلُونَ»
«يَعْمَلُون» از مادّه «عمل» به هر گونه كار گفته مىشود اگر چه دقتى در آن نباشد و اين خود متضمن مذمت
بيشترى است؛ زيرا اگر مردم نادان و عوام كارهاى بدى انجام مىدهند، قسمتى از آن،
به خاطر نادانى و بىاطلاعى است، ولى دانشمندى كه وظيفه خود را عمل نكند، حساب
شده، آگاهانه و ماهرانه مرتكب خلاف شده است، و به همين دليل مجازات عالم، از جاهل،
سنگينتر و سختتر است. [1]
[يَعْمَهُونَ:]
«طُغْيانِهِمْ
يَعْمَهُونَ»
«يَعْمَهُونَ» از مادّه «عمه» (بر وزن همه) به معناى تردد و تحير در كارى است و به معناى كوردلى و تاريكى
بصيرت كه اثر آن سرگردانى است نيز آمده است. [2]
[يُعِيدُ:]
«الْباطِلُ وَ مَا
يُعيدُ»
«يُعِيدُ» از مادّه «اعاده» به معناى تكرار است. [3]