تناسب سلسله مراتب درجات بهشتى، و دركات دوزخى.

و از مادّه‌ «صداع» (بر وزن حباب) به معناى سردرد نيز آمده است، كه در اصل از «صدع» به معناى شكافتن است و از آنجا كه انسان وقتى به سردرد شديد دچار مى‌شود گويى مى‌خواهد از شدت درد، سر او بشكافد اين كلمه در اين معنا به كار رفته است. [1]

[يَصْدِفُون:]

«ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ»

«يَصْدِفُون» از مادّه‌ «صدف» (بر وزن هدف) به معناى جانب و ناحيه است، و چون به هنگام روى گردانيدن و اعراض، انسان متوجّه جانب و ناحيه ديگرى مى‌شود، اين كلمه در معناى اعراض به كار مى‌رود، منتها چنان كه‌ «راغب» در «مفردات» مى‌گويد: اين ماده به معناى اعراض و روى گردانيدن شديد استعمال مى‌شود. [2]

[يَصِدُّون:]

«مِنْهُ يَصِدُّونَ»

«يَصِدُّون» از مادّه‌ «صدّ» (در صورتى كه فعل مضارعش با كسر صاد بوده باشد) به معناى خنديدن و فرياد كشيدن و سر و صدا راه انداختن است (كه معمولًا به هنگام استهزاء دست به دست هم مى‌دهند). [3]

[يَصُدُّون:]

«وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ»

«يَصُدُّون» از مادّه‌ «صَدّ» در دو معنا به كار مى‌رود: «منع كردن» و «اعراض نمودن» و مناسب آيه مورد بحث، معناى دوم، و مناسب آيه گذشته (آيه دوم)، معناى اول است. [4]

[يَصْرِمُنَّ:]

«لَيَصْرِمُنَّها مُصْبِحِينَ»

«يَصْرِمُنَّ» از مادّه‌ «صَرْم» (بر وزن شرم) به معناى چيدن ميوه است و به معناى قطع كردن به طور مطلق، و همچنين محكم كردن‌كار نيز آمده است. [5]

[يَصْطَرِخُون:]

«وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيْها رَبَّنَا»

«يَصْطَرِخُون» از مادّه‌ «صراخ»، به معناى فرياد شديدى است كه انسان در مقام استغاثه و طلبيدن يار و ياور، براى بر طرف ساختن درد و رنج، از دل برمى‌كشد. [6]

[يَصْلَوْنَ:]

«جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَها»

«يَصْلَوْنَ» از مادّه‌ «صَلْى» (بر وزن سعى) به‌

[1]. روم، آيه 43 (ج 16، ص 478)؛ واقعه، آيه 19 (ج 23، ص 223)

[2]. انعام، آيه 46 (ج 5، ص 304)

[3]. زخرف، آيه 57 (ج 21، ص 107)

[4]. منافقون، آيه 5 (ج 24، ص 174)

[5]. قلم، آيه 17 (ج 24، ص 401)

[6]. فاطر، آيه 37 (ج 18، ص 293)