1- از اين نظر كه قرآن، عربى فصيح و روانى است كه آهنگ آن در گوش‌ها دل‌انگيز، و تلاوت آن بر زبان‌ها آسان است.

2- از نظر اين كه خداوند آن چنان تسلطى به پيامبرش بر آيات قرآن، داده بود كه به آسانى و در همه جا و براى حل هر مشكل، از آن استفاده مى‌كرد، و پيوسته بر مؤمنان تلاوت مى‌نمود.

3- از نظر محتوا كه در عين عميق و پرمايه بودن، درك آن سهل و ساده و آسان است، اصولًا آن همه حقايق بزرگ و برجسته كه در قالب اين الفاظ محدود با سهولت درك معانى، ريخته شده، خود نشانه‌اى است از آنچه در آيه فوق مى‌خوانيم كه بر اثر يك امداد الهى، صورت گرفته است. [1]

[يُسْرى‌:]

«فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى‌»

«يُسْرى‌» از مادّه‌ «يسر» در اصل به معناى زين كردن اسب، لجام نمودن و آماده ساختن آن براى سوارى است، و سپس به هر كار سهل و آسانى اطلاق شده است. [2]

[يَسْطُون:]

«يَكَادُونَ يَسْطُونَ»

«يَسْطُون» از مادّه‌ «سطوت» به معناى بلند كردن دست، و حمله كردن به طرف مقابل است، و در اصل- به گفته «راغب» در «مفردات»- به معناى بلند شدن اسب، بر سر پاها و بلند كردن دست‌ها است، سپس به معناى بالا اطلاق شده. [3]

[يَسُومُون:]

«يَسُومُونَكُمْ سُوءَ»

«يَسُومُون» فعل مضارع از مادّه‌ «سوم» است كه در اصل- چنان كه «راغب» در «مفردات» مى‌گويد- به معناى دنبال چيزى رفتن مى‌باشد و از آنجا كه فعل مضارع معمولًا معناى دوام و استمرار را مى‌بخشد، و از «قاموس» نيز استفاده مى‌شود در مى‌يابيم كه بنى اسرائيل به طور مداوم تحت شكنجه فرعونيان بوده‌اند. [4]

[يَسُومُونَكُم:]

«يَسُومُونَكُمْ سُوءَ»

«يَسُومُونَكُم» از مادّه‌ «سَوْم» (بر وزن صَوم) در اصل به معناى دنبال چيزى رفتن و جستجوى آن نمودن است و به معناى تحميل نمودن كارى بر ديگرى نيز آمده است. [5]

[يَسِيْراً:]

«إِلَيْنَا قَبْضاً يَسِيراً»

تعبير به‌ «يَسِيْراً» از مادّه‌ «يُسْر» اشاره به جمع شدن تدريجى سايه است، و يا اشاره‌

[1]. مريم، آيه 97 (ج 13، ص 171)

[2]. ليل، آيه 7 (ج 27، ص 91)

[3]. حجّ، آيه 72 (ج 14، ص 187)

[4]. بقره، آيه 49 (ج 1، ص 298)؛ اعراف، آيه 141 (ج 6، ص 399)

[5]. ابراهيم، آيه 6 (ج 10، ص 318)