مى‌دارد به آن‌ «افك» گفته مى‌شود.

و در سوره‌ «شعراء» آيه 45، اشاره به وسائل دروغين است كه آنها آن را به جاى مارهاى كوچك و بزرگ قالب كرده بودند.

بعضى از مفسران در اينجا احتمال ديگرى در معناى آيه داده‌اند و آن اين كه: عصاى موسى‌ عليه السلام، پس از آن كه به صورت مار عظيمى درآمد، وسائل سحر ساحران را نبلعيد، بلكه آنها را از كار انداخت و به صورت نخست بازگردانيد، و چنين تصور كرده‌اند كه: اين كار، راه هر گونه اشتباه را بر مردم مى‌بست در حالى كه بلعيدن آن وسائل نمى‌توانست، مردم را قانع سازد كه موسى‌ ساحرى قوى‌تر از آنها نبوده است.

ولى اين احتمال، نه با جمله‌ «تَلْقَفُ» سازگار است و نه با تناسب مطالب آيه؛ زيرا «تَلْقَفُ» به معناى برگرفتن چيزى با دقت و سرعت است نه دگرگون ساختن آن. [1]

[يافوخ:]

«يافوخ» به آن قسمتى از پيش سر گفته مى‌شود كه در كودكان كاملًا نرم است و به تدريج حالت استخوانى به خود مى‌گيرد و محكم مى‌شود، و از حساس‌ترين نقاط سر است. [2]

[ياقوت:]

«كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ»

«ياقوت» سنگى است معدنى و معمولًا سرخ رنگ. [3]

[يَبْتَغِ:]

«يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلامِ»

«يَبْتَغِ» از مادّه‌ «ابتغاء» به معناى تلاش و كوشش است كه هم در موارد شايسته و هم ناشايسته به كار مى‌رود، و در هر مورد تابع قرائنى است كه در آن مورد وجود دارد. [4]

[يَبْحَثُ:]

«يَبْحَثُ فِي الأَرْضِ»

«يَبْحَثُ» از مادّه‌ «بحث»، به طورى كه در «مجمع البيان» آمده، در اصل به معناى جستجوى چيزى در خاك است، ولى بعداً به هرگونه جستجو حتى در مباحث فكرى و عقلى آمده است. [5]

[يُبْدِءُ:]

«وَمَا يُبْدِئُ الْباطِلُ»

«يُبْدِءُ» از مادّه‌ «ابداء» به معناى ايجاد كردن ابتدايى است. [6]

[يَبْطِشُونَ:]

«يَبْطِشُونَ بِهآ»

«يَبْطِشُونَ» از مادّه‌ «بَطْش» (بر وزن عرش)

[1]. اعراف، آيه 117 (ج 6، ص 352)؛ شعراء، آيه 45 (ج 15، ص 252)

[2]. شمس، آيه 12 (ج 27، ص 70)

[3]. رحمن، آيه 58 (ج 23، ص 181)

[4]. آل عمران، آيه 85 (ج 2، ص 748)

[5]. مائده، آيه 31 (ج 4، ص 445)

[6]. سبأ، آيه 49 (ج 18، ص 163)