نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 590
[نظر:]
«فَهَلْ
يَنْظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ»
مادّه «نظر» چنان كه «راغب» در «مفردات» مىگويد، به معناى گردش فكر يا انديشه، براى مشاهده يا ادراك
چيزى است، و گاه به معناى تأمل و جستجوگرى، و نيز به معناى معرفت حاصل از
جستجوگرى، آمده است.
و مىگويد «نظر» و «انتظار» گاه به يك معنا مىآيد. [1]
[نَظَلُّ:]
«فَنَظَلُّ لَها
عاكِفِينَ»
جمله «نَظَلُّ» معمولًا به كارهايى كه در روز انجام مىشود اطلاق مىگردد و ذكر آن به صورت
صيغه مضارع، اشاره به استمرار و دوام است. [2]
[نُعاس:]
«يُغَشِّيكُمُ
النُّعاسَ أَمَنَةً»
«نُعاس» به ابتداى خواب و يا خواب كم، سبك، خفيف و آرامبخش، گفته مىشود، و شايد
اشاره به اين است كه در عين استراحت آن چنان خواب عميقى بر شما مسلط نشد كه دشمن
بتواند از موقعيت استفاده كرده، بر شما شبيخون بزند. [3]