[مِنْ كُلِّ أَمْر:]

«رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ»

منظور از «مِنْ كُلِّ أَمْر» اين است كه:

فرشتگان براى تقدير و تعيين سرنوشت‌ها و آوردن هر خير و بركتى در آن شب نازل مى‌شوند، و هدف از نزول آنها انجام اين امور است. يا اين كه: هر امر خير و هر سرنوشت و تقديرى را با خود مى‌آورند.

بعضى نيز گفته‌اند: منظور اين است كه، آنها به امر و فرمان خدا نازل مى‌شوند، ولى مناسب همان معناى اول است. طبق تفسير اول «مِن» به معناى «لام» است، و مفهوم «مِنْ كُلِّ أَمْر» «لِأَجْلِ كُلِّ أَمْر» مى‌باشد، و بنابر تفسير دوم «مِن» به معناى «باء مصاحبت» مى‌باشد. [1]

[مَنُون:]

«نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ»

«مَنُون» از مادّه‌ «من» در اصل به دو معنا آمده: «نقصان» و «قطع و بريدن»، كه اين دو نيز مفهوم نزديكى دارند. سپس واژه «منون» به مرگ نيز اطلاق شده؛ چرا كه‌ «يَنْقُصُ الْعَدَدَ وَ يَقْطَعُ الْمَدَدَ» (نفرات را كم مى‌كند و كمك‌ها را قطع مى‌نمايد). گاه‌ «منون»، به گذشت روزگار نيز گفته شده، به اين مناسبت كه آن نيز موجب مرگ و مير، و بريدن پيوندها، و نقصان نفرات است، و گاه، به شب و روز «منون» گفته‌اند، و آن نيز ظاهراً به همين مناسبت است. [2]

[منهاج:]

«شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً»

«منهاج» از مادّه‌ «نَهْج» به امورى كه در سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله وارد گرديده اطلاق مى‌گردد. [3]

[مُنْهَمِر:]

«السَّمآءِ بِمآءٍ مُّنْهَمِرٍ»

«مُنْهَمِر» از مادّه‌ «همر» (بر وزن صبر) به معناى فرو ريختن شديد اشك يا آب است، اين تعبير، در مورد دوشيدن پستان حيوانات تا آخرين قطره نيز به كار مى‌رود. [4]

[مُنِيب:]

«لَحَليمٌ أَوَّاهٌ مُّنيبٌ»

«مُنِيب» از مادّه‌ «انابه» به معناى رجوع و بازگشت است. [5]

[مُنِيْبِين:]

«مُنيبينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ»

«مُنِيْبِين» از مادّه‌ «انابه»، در اصل به معناى بازگشت مكرر است، و در اينجا منظور، بازگشت به سوى خدا و بازگشت به سوى سرشت توحيدى مى‌باشد به اين معنا كه هر زمان عاملى پيدا شود كه انسان را از نظر

[1]. قدر، آيه 4 (ج 27، ص 207)

[2]. فصّلت، آيه 8 (ج 20، ص 236)؛ طور، آيه 30 (ج 22، ص 457)

[3]. مائده، آيه 48 (ج 4، ص 509)

[4]. قمر، آيه 11 (ج 23، ص 41)

[5]. هود، آيه 75 (ج 9، ص 213)