معطر باشد! [1]

[مغبون:]

«ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ»

«مغبون» از مادّه‌ «غَبْن» به معناى بازنده است. [2]

[مُغْتَسَل:]

«هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ»

«مُغْتَسَل» از مادّه‌ «إِغتسال- غَسْل» به معناى آبى است كه با آن شستشو مى‌كنند، و بعضى آن را به معناى محل شستشو دانسته‌اند، ولى معناى اول صحيح‌تر به نظر مى‌رسد، و به هر حال توصيف آن آب، به خنك بودن شايد اشاره‌اى به تأثير مخصوص شستشو با آب سرد براى بهبود و سلامت تن باشد، همان گونه كه در طب امروز، نيز ثابت شده است. و نيز اشاره لطيفى است بر اين كه: كمال آب شستشو در آن است كه از نظر پاكى و نظافت همچون آب نوشيدنى باشد! [3]

[مُغْرِب:]

«مُغْرِب»، به معناى كسى است كه كارهاى عجيب و غريب انجام مى‌دهد. [4]

[مَغْرَم:]

«مَا يُنْفِقُ مَغْرَماً»

«مَغْرَم» همان گونه كه در «مجمع البيان» آمده است، از مادّه‌ «غُرم» (بر وزن جُرْم) در اصل، به معناى ملازم چيزى بودن است، و سپس به همين تناسب، به شخص «طلبكار» و «بدهكار» كه يكديگر را رها نمى‌كنند، و ملازم همند، «غريم» گفته شده است.

«غرامت» نيز، به اين تناسب گفته مى‌شود كه ملازم انسان است، و تا نپردازند از او جدا نخواهد شد، به «عشق شديد» نيز «غرام» گويند؛ چون در روح انسان آنچنان نفوذ مى‌كند كه، جدايى‌پذير نيست، و «مَغْرَم» از نظر معنا، مساوى‌ «غرامت» است. [5]

[مُغْرَمُون:]

«إِنَّا لَمُغْرَمُونَ»

«مُغْرَمُون» از مادّه‌ «غرامت» به معناى زيان كردن، و از دست دادن وقت وسرمايه است. [6]

[مغيرات:]

«فَالْمُغيراتِ صُبْحاً»

«مغيرات» جمع‌ «مغيرة» از مادّه‌ «اغارة» به معناى هجوم و حمله به دشمن است، و از آنجا كه گاهى اين هجوم و حمله به منظور گرفتن اموال صورت مى‌گيرد، گاه اين واژه به معناى معمول در فارسى غارت كردن و گرفتن اموال ديگران، به كار مى‌رود.

بعضى گفته‌اند: در مادّه اين لغت، هجوم و

[1]. تحريم، شأن نزول (ج 24، ص 284)

[2]. تغابن، آيه 9 (ج 24، ص 206)

[3]. ص، آيه 42 (ج 19، ص 316)

[4]. ذاريات، آيه 40 (ج 22، ص 376)

[5]. توبه، آيه 98 (ج 8، ص 119)؛ طور، آيه 40 (ج 22، ص 469)؛ قلم، آيه 46 (ج 24، ص 424)

[6]. واقعه، آيه 66 (ج 23، ص 261)