عريضى است كه چيزى بر آن مى‌نويسند، و «لُوْح» (به ضم لام) به معناى عطش، و همچنين هوايى است كه بين آسمان و زمين قرار دارد. فعلى كه از اولى مشتق مى‌شود، به معناى آشكار شدن و درخشيدن است. [1]

[لولا:]

«نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ»

«لولا» به اصطلاح براى تحضيض و تحريك بر انجام كارى است، و به گفته بعضى، در اصل، مركب از «لم» و «لا» بوده كه معناى سؤال و نفى را مى‌رساند، و سپس‌ «ميم» تبديل به‌ «واو» شده، اين واژه در جايى به كار مى‌رود كه فرد يا افرادى در انجام كارى مسامحه مى‌كنند و به آنها گفته مى‌شود: چرا چنين و چنان نمى‌كنيد؟ [2]

[لَوَّوا:]

«اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ»

«لَوَّوا» از مادّه‌ «لىّ» در اصل به معناى «تابيدن طناب» است، و به همين مناسبت، به معناى برگرداندن سر و يا تكان دادن سر، نيز آمده است. [3]

[لهو:]

«أَن نَّتَّخِذَ لَهْواً»

«لهو» (سرگرمى) به هر كارى گفته مى‌شود كه انسان را به خود مشغول داشته و از مسائل اصولى منحرف سازد.

تعبير به‌ «لَهْو» در سوره‌ «جمعه» اشاره به طبل و ساير آلات لهوى است كه، به هنگام ورود قافله تازه به «مدينه» مى‌زدند، كه هم نوعى اخبار و اعلام بود، و هم وسيله‌اى براى سرگرمى و تبليغ كالا، همان گونه كه در دنياى امروز نيز در فروشگاه‌هايى كه به سبك غرب است نيز، نمونه آن ديده مى‌شود. و «لَهْوُ الْحَدِيْثِ» به معناى سخنان بيهوده است. [4]

[لَىّ:]

«لَيّاً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً»

«لَىّ» (بر وزن حىّ) به معناى تابيدن طناب و مانند آن و به معناى تغيير و تحريف نيز آمده است. [5]

[لَيُبَطِّئَنَّ:]

«مِنْكُمْ لَمَن لَّيُبَطِّئَنَّ»

«لَيُبَطِّئَنَّ» از مادّه‌ «بُطْؤ» (بر وزن قطب) به معناى كندى در حركت مى‌باشد، و چنان كه جمعى از اهل لغت و مفسران در اينجا ذكر كرده‌اند، هم معناى لازم را دارد و هم متعدى، يعنى‌هم‌خودشان درحركت كندندو هم ديگران را تشويق به اين كار مى‌كنند، و شايد با توجّه به اين كه از باب‌ «تفعيل» است، فقط

[1]. اعراف، آيه 145 (ج 6، ص 431)؛ بروج، آيه 22 (ج 26، ص 365)

[2]. واقعه، آيه 57 (ج 23، ص 250)

[3]. منافقون، آيه 5 (ج 24، ص 174)

[4]. انبياء، آيه 17 (ج 13، ص 405)؛ لقمان، آيه 2 (ج 17، ص 19)؛ محمّد، آيه 36 (ج 21، ص 512)؛ جمعه، آيه 11 (ج 24، ص 141)

[5]. نساء، آيه 46 (ج 3، ص 514)