قتلى است كه پشت سر قتل ديگرى قرار مى‌گيرد اين واژه در مورد آن به كار رفته است. [1]

[قَصْد:]

«وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ»

«قَصْد» به معناى صاف بودن راه است، و بنابراين، «قَصْدُ السَّبِيْلِ» به معناى راه راست مى‌باشد راهى كه انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد. بعضى از مفسران بزرگ، مانند:

«علامه طباطبايى» در «الميزان»، «قَصْد» را به معناى «قاصد» گرفته‌اند كه نقطه مقابل «جائر» يعنى منحرف از حق است. [2]

[قَصْدُ السَّبِيْلِ:]

«وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ»

«قَصْدُ السَّبِيْلِ» به معناى راه راست مى‌باشد راهى كه انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد. [3]

[قَصَص:]

«الْقَصَصُ الْحَقُّ»

«قَصَص» مفرد است و به معناى قصه مى‌باشد و در اصل از مادّه‌ «قَصّ» (بر وزن صفّ) به معناى جستجوى چيزى كردن گرفته شده. [4]

[قصى:]

«بِهِ مَكَاناً قَصِيّاً»

«قصى» به معناى دوردست مى‌باشد و بسيارى معتقدند شهر «ناصره» بوده است. [5]

[قُصِّيه:]

«قالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ»

«قُصِّيه» از مادّه‌ «قَصّ» (بر وزن نَصّ) به معناى جستجو از آثار چيزى است و اين كه «قصّه» را «قصّه» مى‌گويند، به خاطر اين است كه پى‌گيرى از اخبار و حوادث گوناگون در آن مى‌شود. [6]

[قَضْب:]

«وَ عِنَباً وَ قَضْباً»

«قَضْب» (بر وزن جذب) در اصل به معناى سبزى‌هايى است كه آن را در نوبت‌هاى مختلف مى‌چينند، و در اينجا به معناى انواع سبزى‌هاى خوردنى است، و ذكر آن به دنبال انگور، دليل بر اهميت اين مادّه غذايى است كه در علم غذاشناسى امروز، فوق العاده روى آن تكيه مى‌شود. گاه كلمه «قَضْب» به معناى قطع كردن و چيدن، و واژه «قضيب» به معناى شاخه درخت آمده، و «سيف قاضب» به معناى شمشير قاطع است. از «ابن عباس» نقل شده: منظور از «قَضْب» در اينجا «رطب» است، كه آن را از درخت مى‌چينند، ولى اين تفسير بسيار

[1]. بقره، آيه 178 (ج 1، ص 682)

[2]. نحل، آيه 9 (ج 11، ص 191)

[3]. نحل، آيه 9 (ج 11، ص 191)

[4]. آل عمران، آيه 62 (ج 2، ص 687)

[5]. مريم، آيه 22 (ج 13، ص 53)

[6]. قصص، آيه 11 (ج 16، ص 45)