نبايد از ميدان مبارزه فرار كنيد همان گونه كه نفرات دشمن در ميدان‌ «بدر» چند برابر شما بود، پايدارى به خرج داديد و سرانجام پيروز شديد. [1]

[زخرف:]

«زُخْرُفَ الْقَوْلِ»

«زخرف» در اصل، به معناى‌ «زينت» و همچنين به معناى طلا كه وسيله زينت است آمده، سپس به سخنان فريبنده كه ظاهرى زيبا دارد نيز «زخرف» و «مزخرف» گفته شده است. و اين بدان جهت است كه طلا يكى از فلزات معروف زينتى است؛ خانه‌هاى پر نقش و نگار را نيز «زخرف» مى‌گويند، و همچنين سخنان پر آب و رنگ فريبنده را گفتار «مزخرف» مى‌نامند. [2]

[زخرف القول:]

«زُخْرُفَ الْقَوْلِ»

«زخرف القول» به معناى سخنان فريبنده است كه ظاهرى جالب و باطنى زشت و بد دارد. [3]

[زَرابِىّ:]

«وَ زَرابِيُّ مَبْثُوثَةٌ»

«زَرابِىّ» جمع‌ «زَرِيْبَة» به معناى فرش‌هاى عالى خواب‌دار است كه هم نرم و راحت است و هم گران‌بها و پر قيمت. [4]

[زُرْتُم:]

«حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ»

«زُرْتُم» از مادّه‌ «زيارة» و «زَوْر» (بر وزن قول) در اصل، به معناى قسمت بالاى سينه است؛ سپس به معناى ملاقات كردن و روبرو شدن به كار رفته است. «زَوَر» (بر وزن سفر) به معناى كج شدن قسمت بالاى سينه است، و از آنجا كه دروغ نوعى انحراف از حق است، به آن، «زُور» (بر وزن كور) اطلاق مى‌شود. [5]

[زَرْع:]

«يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ»

«زَرْع» هر گونه زراعتى را شامل مى‌شود، و در سوره‌ «سجده» معناى وسيعى دارد كه هرگونه گياه و درخت را شامل مى‌شود، هر چند گاهى در استعمالات در مقابل درخت قرار مى‌گيرد. [6]

[زُرْق:]

«الْمُجْرِمينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً»

«زُرْق» جمع‌ «ازرق‌ معمولًا به معناى كبود

[1]. انفال، آيه 15 (ج 7، ص 143)

[2]. انعام، آيه 112 (ج 5، ص 506)؛ اسراء، آيه 93 (ج 12، ص 312)

[3]. انعام، آيه 112 (ج 5، ص 505)

[4]. غاشيه، آيه 16 (ج 26، ص 439)

[5]. تكاثر، آيه 2 (ج 27، ص 301)

[6]. نحل، آيه 11 (ج 11، ص 194)؛ سجده، آيه 27 (ج 17، ص 193)