نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 256
[رُكْن:]
«فَتَوَلَّى
بِرُكْنِهِ»
«رُكْن» در اصل به معناى ستون و پايه اصلى، و بخش مهم هر چيز است، و در اينجا ممكن
است اشاره به اركان بدن باشد.
يعنى فرعون به طور كامل و با تمام اركان بدن به موسى عليه السلام پشت كرد.
بعضى نيز گفتهاند كه منظور در اينجا لشكر او است، يعنى تكيه بر اركان لشكر
خويش كرد و از پيام حق روىگردان شد. و يا اين كه هم خودش از فرمان خدا روى
برتافت، و هم اركان حكومت و لشكر خود را منحرف ساخت. [1]
[ركون:]
«وَ لا تَرْكَنُواْ
إِلَى الَّذينَ»
«ركون» از مادّه «ركن»، به معناى ستون و ديوارههايى است كه ساختمان يا اشياء ديگر را بر سر پا
مىدارد، و سپس به معناى اعتماد و تكيه كردن بر چيزى به كار رفته است.
گر چه، مفسران معانى بسيارى براى اين كلمه در ذيل آيه آوردهاند، ولى همه يا
غالب آنها به يك مفهوم جامع و كلى باز مىگردد، مثلًا بعضى آن را به معناى تمايل،
بعضى به معناى همكارى، بعضى به معناى اظهار رضايت يا دوستى و بعضى به معناى