نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 224
[دَرَجات:]
«عَلَى الْقاعِدينَ
دَرَجَةً»
«دَرَجات» جمع «درجه» معمولًا به پلههايى گفته مىشود، كه از آن به سمت بالا مىروند، لذا در مورد
بهشت، درجات گفته مىشود.
تعبير به «دَرَجات» (به صورت نكره با صيغه جمع) در سوره «مجادله» اشاره به درجات عظيم و والائى است كه خداوند
به اين گونه افراد كه علم و ايمان را توأماً دارا هستند مىدهد، در حقيقت كسانى كه
به تازه واردان در كنار خود جا دهند، درجهاى دارند و آنها كه ايثار كنند و جاى
خود را به آنها بسپارند و از علم و معرفت بهره داشته باشند، درجات بيشتر دارند. و
در اين گونه موارد (سوره نساء) براى بيان عظمت و اهميت است، گويا آن قدر درجه آنها
بالا است كه كاملًا شناخته نمىشود و اين همانند چيزى است كه به هنگام بيان ارزش
فوق العاده چيزى گفته مىشود كه هيچ كس قيمت آن را نمىداند. [1]