[تُصَعِّرْ:]

«وَلا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ»

«تُصَعِّرْ» از مادّه‌ «صَعْر» در اصل يك نوع بيمارى است كه به «شتر» دست مى‌دهد و گردن خود را كج مى‌كند. [1]

[تَصْلى‌:]

«تَصْلى‌ نَاراً حامِيَةً»

«تَصْلى‌» از مادّه‌ «صَلْى» (بر وزن نفى)، به معناى ورود در آتش و ماندن و سوختن با آن است. [2]

[تَصْلِيَه:]

«وَ تَصْلِيَةُ جَحيمٍ»

«تَصْلِيَة» از مادّه‌ «صلى» (بر وزن سعى) به معناى سوزاندن و داخل شدن در آتش است؛ اما «تَصْلِيَه» تنها به معناى سوزاندن مى‌آيد. [3]

[تَضَرُّع:]

«لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ»

«تَضَرُّع» به معناى ورود شير به پستان و خضوع و تسليم آن در برابر دوشنده است، سپس به معناى تسليم آميخته با تواضع و خضوع آمده، و در سوره‌ «انعام» به معناى دعاى آشكار است. «تَضَرُّع» در اصل از مادّه‌ «ضرع» (بر وزن فرع) به معناى «پستان»، گرفته شده، بنابراين «تضرّع» به معناى دوشيدن شير از پستان مى‌آيد، و از آنجا كه به هنگام دوشيدن شير انگشت‌ها بر نوك پستان در جهات مختلف حركت مى‌كنند، اين كلمه در مورد كسى كه با حركات مخصوص خود اظهار خضوع و تواضع مى‌كند، به كار مى‌رود. و مفهوم آن در سوره‌ «مؤمنون» اين است كه اين حوادث دردناك آنها را هرگز از مركب غرور، سركشى وخودكامگى فرود نياوردو دربرابرحق تسليم نشدند. و اگر در پاره‌اى از روايات «تضرع» به معناى بلند كردن دست‌ها در هنگام دعا و نماز تفسير شده، در واقع بيان يكى از مصداق‌هاى اين معنا وسيع است. [4]

[تَطْهِير:]

«وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً»

«تَطْهِير» به معناى پاك ساختن، و در حقيقت تأكيدى است بر مسأله‌ «اذهاب رجس» و نفى پليديها، و ذكر آن به صورت‌ «مفعول مطلق» در اين آيه نيز تأكيد ديگرى بر اين معنا محسوب مى‌شود. [5]

[تطيّر:]

«قالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ»

[1]. لقمان، آيه 18 (ج 17، ص 65)

[2]. غاشيه، آيه 4 (ج 26، ص 430)

[3]. واقعه، آيه 94 (ج 23، ص 297)

[4]. انعام، آيات 42، 63 (ج 5، ص 300، 347)؛ اعراف، آيات 55، 205 (ج 6، ص 255؛ ج 7، ص 96)؛ مؤمنون، آيه 76 (ج 14، ص 309)

[5]. احزاب، آيه 33 (ج 17، ص 316)