بعضى اصل آن را به معناى سقوط مى‌دانند، و از آنجا كه سقوط از نقطه مرتفع موجب هلاكت مى‌شود، به معناى هلاكت نيز آمده، و در آيه مورد بحث، ممكن است به معناى سقوط در قبر، يا دوزخ، و يا هلاكت به معناى مجازات بوده باشد. [1]

[تُرْدِين:]

«إِنْ كِدتَّ لَتُرْدينَ»

«تُرْدِين» از مادّه‌ «ارداء» به معناى سقوط از بلندى است كه معمولًا توأم با هلاكت است. [2]

[تَرْهَقُهُمْ:]

«تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ»

«تَرْهَقُهُمْ» از مادّه‌ «رهق» (بر وزن شفق) به معناى پوشانيدن و فراگرفتن است و يا به معناى پوشاندن اجبارى است. [3]

[تُرِيْحُون:]

«جَمَالٌ حينَ تُريحُونَ»

«تُرِيْحُون» از مادّه‌ «اراحه» به معناى باز گرداندن حيوانات، به هنگام غروب به آغلها و استراحتگاهشان است، لذا محلى را كه در آن استراحت مى‌كنند، «مراح» مى‌گويند. [4]

[تَزاوَرُ:]

«إذَا طَلَعَت تَّزاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ»

تعبير به‌ «تَزاوَرُ» كه به معناى «تمايل پيدا كردن» است، اين نكته را دربردارد كه گويى خورشيد، مأموريت داشت از سمت راست غار، بگذرد.

و از اين گذشته‌ «تَزاوَرُ» كه از مادّه‌ «زيارت» است توأم با آغازگرى است كه مناسب طلوع آفتاب مى‌باشد. [5]

[تَزْرَعُونَه:]

«أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ»

«تَزْرَعُونَه» از مادّه‌ «زراعت» و به معناى «رويانيدن» است. [6]

[تزكيه:]

«وَ يُزَكِّيكُمْ وَ يُعَلِّمُكُمُ»

«تزكيه» به معناى افزودن و نمو دادن است. [7]

[تَزَيَّلُوا:]

«لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا»

«تَزَيَّلُوا» از مادّه‌ «زوال» در اينجا به معناى جدا گشتن و متفرق شدن است. [8]

[تَسائَلُونَ:]

«الَّذي تَسآئَلُونَ بِهِ»

«تَسائَلُونَ» از مادّه‌ «تسائل» به معناى سؤال كردن از يكديگر است و «تَسائَلَ بِاللَّهِ» به معناى اين است كه مردم به هنگامى كه چيزى از يكديگر مى‌خواهند بگويند «أَسْئَلُكَ بِاللَّهِ ...» (تو را به خدا) و اين نشانه‌

[1]. ليل، آيه 11 (ج 27، ص 93)

[2]. صافات، آيه 56 (ج 19، ص 76)

[3]. قلم، آيه 43 (ج 24، ص 419)؛ معارج، آيه 44 (ج 25، ص 57)

[4]. نحل، آيه 6 (ج 11، ص 183)

[5]. كهف، آيه 17 (ج 12، ص 404)

[6]. واقعه، آيه 64 (ج 23، ص 259)

[7]. بقره، آيه 151 (ج 1، ص 583)

[8]. فتح، آيه 25 (ج 22، ص 104)