وَاذْنُكَ لَنا بِدُعآئِكَ وَتَنْزيهِكَ وَتَسْبيحِكَ، الهى‌ فَالْهِمْنا ذِكْرَكَ فِى‌

و اجازه‌ات براى دعا و منزّه داشتن و به پاكى ياد كردن توست، اى معبود من، در خلوت و آشكار،

الْخَلاءِ وَالْمَلاءِ، وَاللَّيْلِ وَالنَّهارِ، وَالْإِعْلانِ وَالْإِسْرارِ، وَفِى السَّرَّآءِ

و شب و روز، و پيدا و نهان و خوشى و ناخوشى ما را به‌

وَالضَّرَّآءِ، وَآنِسْنا بِالذِّكْرِ الْخَفِىِّ، وَاسْتَعْمِلْنا بِالْعَمَل الزَّكِىِّ، وَالسَّعْىِ‌

يادت وادار، و به ياد پنهانيت مأنوسمان كن، و به كار پاكيزه و تلاش‌

الْمَرْضِىِّ، وَجازِنا بِالْميزانِ الْوَفِىِّ، الهى‌ بِكَ هامَتِ‌الْقُلُوبُ الْوالِهَةُ،

پسنديده وادار و با پيمانه پر پاداشمان ده، اى معبود من، دلهاى شيفته، عاشقت شده‌

وَعَلى‌ مَعْرِفَتِكَ جُمِعَتِ الْعُقُولُ الْمُتَبايِنَةُ، فَلا تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ الَّا بِذِكْراكَ،

و عقلهاى پراكنده براى شناختت گرد آمده، پس دلها جز به يادت آرام نگيرد

وَلا تَسْكُنُ النُّفُوسُ الَّا عِنْدَ رُؤْياكَ، انْتَ الْمُسَبَّحُ فى‌ كُلِّ مَكانٍ،

و دلها جز به هنگام ديدارت آرامش نيابد، تويى كه در هر مكان به پاكى ياد گردى‌

وَالْمَعْبُودُ فى‌ كُلِّ زَمانٍ، وَالْمَوْجُودُ فى‌ كُلِّ اوانٍ، وَالْمَدْعُوُّ بِكُلِّ لِسانٍ،

و در هر زمان عبادت شوى و در هر لحظه موجودى، و به هر زبان خوانده شوى‌

وَالْمُعَظَّمُ فى‌ كُلِّ جَنانٍ، وَاسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ لَذَّةٍبِغَيْرِ ذِكْرِكَ، وَمِنْ كُلِّ راحَةٍ

و در هر دلى به بزرگى ياد شوى، از هر خوشى جز يادت و از هر آسايشى‌

بِغَيْرِ انْسِكَ، وَمِنْ كُلِّ سُرُورٍ بِغَيْرِ قُرْبِكَ، وَمِنْ كُلِّ شُغْلٍ بِغَيْرِ طاعَتِكَ،

جز انست، و از هر شادى جز نزديكيت و از هر اشتغالى جز بندگيت از تو آمرزش مى‌طلبم‌

الهى‌ انْتَ قُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ: يا ايُّهَا الَّذينَ امَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثيراً،

اى معبود من، تو فرمودى و فرمايشت حق است: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد خدا را بسيار ياد كنيد،

وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَاصيلًا. وَقُلْتَ وَقَوْلُكَ الْحَقُّ: فَاذْكُرُونى‌ اذْكُرْكُمْ. فَامَرْتَنا

و صبح و شام او را تسبيح گوييد: و فرمودى و فرمايشت حق است: پس به ياد من باشيد تا به ياد شما باشم، پس ما را به يادت‌

بِذِكْرِكَ، وَ وَعَدْتَنا عَلَيْهِ انْ تَذْكُرَنا تَشْريفاً لَنا وَ تَفْخيماً وَ اعْظاماً، وَ ها

فرمان داده و به ما وعده فرمودى كه در قبال آن براى گراميداشت و ارج نهادن و بزرگداشت ما را ياد خواهى نمود و اينك‌

نَحْنُ ذاكِرُوكَ كَما امَرْتَنا، فَانْجِزْ لَنا ما وَعَدْتَنا، يا ذاكِرَ الذَّاكِرينَ، وَيا

ما يادكنندگان توييم، آن‌گونه كه تو فرمان داده‌اى، پس به آنچه به ما وعده فرمودى وفا كن، اى يادكننده يادكنندگان، و اى‌