بيان آيه 19- 20

اعراب‌

شهادة: تميز( وَ مَنْ بَلَغَ‌): در محل نصب به انذار. عائد موصول حذف شده است.

(الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ‌): مبتدا. خبر آن «يعرفونه»( الَّذِينَ خَسِرُوا): صفت‌(الَّذِينَ آتَيْناهُمُ) يا مبتدا

شان نزول‌

كلبى گويد: اهل مكه، خدمت پيامبر آمده، عرض كردند:

- آيا خدا پيامبرى جز تو سراغ نداشت كه بفرستد؟ هيچكس ترا تصديق نميكند.

از يهوديان پرسيده‌ايم، آنها هم در كتابهاى خود بنام تو بر نخورده‌اند. اكنون شاهدى بياور كه برسالت تو شهادت دهد.

از اينرو آيه نازل شد.

مقصود

(قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً): به اين كفار بگو: چه چيز در نظر شما براى شهادت به رسالت من مهمتر است تا همان را بياورم و گواه صدق گفتار خويش قرار دهم؟ ممكن است بگويند: خدا از همه چيز و همه كس مهمتر است. اگر اينطور گفتند، چه بهتر؟! و اگر نگفتند، تو بگو.

(قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌): بگو: خداوند ميان من و شما گواه است و به رسالت و نبوت من گواهى ميدهد. و بقولى: يعنى خدا شاهد است كه من تبليغ رسالت مى‌كنم و شما تكذيبم مى‌كنيد.

(وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ‌): خدا اين قرآن را بعنوان‌