[سوره الأنعام (6): آيات 19 تا 20]

(قُلْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ أَكْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى‌ قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ (19) الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (20))

[1]

ترجمه‌

بگو: چه چيزى براى شهادت بزرگتر است؟ بگو: خدا ميان من و شما گواه است. اين قرآن بمن وحى شده است تا شما و هر كس كه قرآن باو برسد، بترسانم.

آيا شما شهادت مى‌دهيد كه با خدا خدايان ديگرى است؟ بگو: من گواهى نميدهم.

بگو: فقط او خداى يكتاست و من از آنچه شريك قرار ميدهيد، بيزارم.

آنان كه كتاب بر آنها نازل كرده‌ايم، پيامبر را چنان مى‌شناسند كه پسران خود.

آنان كه خويشتن را بزيان افكنده‌اند، ايمان نمى‌آورند.

[1]- سوره انعام آيه 19 و 20 جزء 7 سوره 6