[سوره الأنعام (6): آيات 128 تا 129]

(وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً يا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِياؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنا قالَ النَّارُ مَثْواكُمْ خالِدِينَ فِيها إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (128) وَ كَذلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضاً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (129))

[1]

ترجمه‌

روزى كه همه آنها را محشور مى‌كند، گويد: اى گروه جن، شما افراد بسيارى از انسانها را گمراه كرده‌ايد. انسانهايى كه دوست آنها بوده‌اند، گويند: پروردگارا، ما از يكديگر نفع برده و به اجلى كه براى ما معين كرده بودى، رسيديم. خداوند مى‌فرمايد: آتش براى هميشه جايگاه شماست، مگر آنچه خدا بخواهد. پروردگارت حكيم و داناست.

و همچنين ظالمان را بكيفر كردارشان دوست يكديگر مى‌گردانيم.

[1]- آيه 128 و 129 سوره انعام جزء 7 سوره 6