سلامت است كه خدا به آنها ميدهد.

(وَ هُوَ وَلِيُّهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ‌): بپاداش كردارهاى پسنديده‌اى كه انجام داده‌اند، خداوند عهده‌دار است كه به آنها نفع برساند و از زيان حفظ كند. برخى گويند: يعنى در برابر دشمنان آنها را يارى مى‌كند. برخى گويند: يعنى در دنيا عهده‌دار است كه به آنها توفيق دهد و در آخرت پاداش. پيداست كه منظور از كردار، كردار نيك است. زيرا هر كردارى پاداش ندارد.