[سوره الأنعام (6): آيات 124 تا 125]

(وَ إِذا جاءَتْهُمْ آيَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتى‌ مِثْلَ ما أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما كانُوا يَمْكُرُونَ (124) فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ كَذلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ (125))

[1]

ترجمه‌

هر گاه نشانى به آنها رسد، گويند هرگز ايمان نياوريم تا مثل آنچه بر پيامبران خدا نازل شده، بر ما نازل شود. خداوند بجايى كه رسالت خود را قرار مى‌دهد، داناتر است. بزودى بمردمى كه تبهكارى كرده‌اند، نزد خداوند خوارى و عذابى سخت مى‌رسد و اين بكيفر نيرنگ ايشان است.

هر كه را خدا بخواهد هدايت كند، سينه‌اش را براى اسلام مى‌گشايد و هر كه را بخواهد گمراه كند، سينه‌اش را تنگ و سخت مى‌كند كه گويى از آسمان بالا مى‌رود.

خداوند، اينطور پليدى را بر مردمى كه ايمان ندارند، قرار مى‌دهد.

[1]- آيه 124 تا 125 سوره انعام جزء 8 سوره 6