[سوره النساء (4): آيات 172 تا 173]

(لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَ لا الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَ مَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعاً (172) فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَ اسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَلِيماً وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً (173))

[1]

ترجمه‌

مسيح و فرشتگان مقرب، از اينكه بنده خدا باشند، استنكاف ندارند. آنان كه از عبادتش استنكاف و تكبر كنند بزودى بسوى خود محشورشان مى‌كند. اما آنان كه ايمان آورده، كارهاى شايسته كنند، پاداش آنها را مى‌دهد و از فضل و كرم خود بر پاداششان مى‌افزايد و اما آنان كه استنكاف و تكبر كنند، آنان را عذابى دردناك كند و جز خداوند براى خويش دوست و ياورى نيابند.

[1]- سوره نساء آيه 172 و 173 جزء 6