بيان آيه 172- 173
عدد آيات
بنا بر عدد شامى سه آيه و بنا بر عدد ديگران دو آيه است.
لغت
استنكاف: خوددارى از چيزى. اصل اين كلمه «نكفت الدمع» است. يعنى اشك را از گونهام دور ساختم. شاعر گويد:
فبانوا فلو لا ما تذكر منهم
من الخلف لم ينكف لعينك مدمع
يعنى: آنها جدا شدند و اگر بخاطر سوگندى كه بياد آوردند نبود، اشكى از ديده تو پاك نمىشد.
استكبار: فزونى طلبى بدون شايستگى. فرق آن با تكبر، اين است كه در تكبر ممكن است شايستگى باشد، از اينرو خداوند را «متكبر» گوييم، نه «مستكبر»
شان نزول
روايت است كه مسيحيان نجران، از پيامبر پرسيدند: چرا سرور ما را عيب مىكنى؟
فرمود: سرور شما كيست؟
گفتند: عيسى فرمود: در باره او چه گفتهام؟
گفتند: مىگويى بنده و فرستاده خداست! از اينرو اين آيات، نازل گرديد.
مقصود
قبلا در پيرامون مسيح و عقايد مسيحيان در باره وى، سخن گفت. اكنون به رد آنها پرداخته، مىفرمايد: