موافقت و هم دينى مى‌كنند.

(كُلَّما رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيها): هر گاه به سوى كفر، دعوت شوند، اجابت مى‌كنند و به آن باز مى‌گردند. منظور از فتنه، در اينجا ترك است. لكن در لغت، اين كلمه به معناى آزمايش است. كلمه «اركاس» بمعناى رد و بازگشت است.

زجاج گويد:(أُرْكِسُوا فِيها) يعنى برمى‌گردند به پيمان خود. بنا بر اين منظور اين است كه: هر گاه در معرض آزمايش قرار مى‌گيرند كه بكفر بازگردند، باز مى‌گردند.

(فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ‌): اى مؤمنان، آنان كه مى‌خواهند از شما و قوم ايمن بمانند، اگر از جنگ با شما كناره‌گيرى نكنند.

(وَ يُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ‌): و با شما در صلح و صفا نمانند و از جنگ با شما دست برندارند.

(فَخُذُوهُمْ‌): ايشان را بگيريد و اسير كنيد.

(وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ‌): و هر جا آنها را بچنگ آوريد، بكشيد.

(وَ أُولئِكُمْ جَعَلْنا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطاناً مُبِيناً): آنان كسانى هستند كه براى شما در برابر ايشان، برهان آشكار قرار داده‌ايم، و بقولى يعنى براى شما نسبت بجنگ با ايشان، عذرى آشكار قرار داده‌ايم. علت اينكه: دليل و برهان را «سلطان» ناميده‌اند آنست كه انسان بوسيله آن بر مخالف، غالب مى‌شود، همانطورى كه بوسيله قدرت و تسلط، بر مخالف فايق مى‌آيد

.