اين است پاداش زنان با ايمان و خدا ترس و شكيبايى كه خود را به مشقت نمى‌افكنند.

زن گفت: اگر اين شرط بدنبال نداشت چه مقام والايى زنان داشتند! 3- كلمه سفيه، عموميت دارد و شامل مى‌شود هر طفل يا مجنون يا كسى كه بخاطر زياده‌روى و بى‌بند و بارى در خرج مال، از تصرفات مالكانه ممنوع شده باشد. از امام صادق (ع) روايت شده است كه: سفيه، شارب الخمر و كسى است كه بمنزله او باشد.

اين عقيده از دو عقيده بالا بهتر است، بخاطر اينكه عموميت دارد و هر سبك عقلى را شامل مى‌شود.

(الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً): اموالى كه خداوند قوام زندگى دنيا و آخرت شما قرار داده است و زندگى خود را بوسيله آن رواج مى‌دهيد.

برخى گفته‌اند: منظور اين است كه آنچه از مال خود بفرزند سفيهتان بدهيد، تباه مى‌شود، زيرا او در راه‌هايى مصرف مى‌كند كه به زيان شما و بر خلاف مصالح شماست.

(وَ ارْزُقُوهُمْ فِيها وَ اكْسُوهُمْ‌): برخى گفته‌اند: منظور اين است كه اموال شخصى خود را به آنها واگذار مكنيد بلكه اگر نفقه آنها بر شماست، مخارج و پوشاك آنها را تامين كنيد. اين نظر از ابن عباس و حسن و قتاده و مجاهد است.

عقيده ديگر اين است كه: خداوند دستور مى‌دهد كه مالتان را در اختيار زن و فرزندتان قرار مدهيد، تا آنها به شما انفاق كنند و شما نيازمند آنها باشيد و خوراك و پوشاك آنها را از مال خود تأمين كنيد. اين عقيده از سدى و ابن زيد است.

در هر صورت وظيفه انسان اين است كه مال خود را با تدبير نگهدارى كند و از افراط و تفريط خوددارى نمايد. چنانچه كه مى‌فرمايد:(لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ) (همين سوره آيه 29) يعنى مالتان را بباطل مخوريد. پيامبر گرامى فرمود:

«نعم المال الصالح للرجل الصالح»

يعنى مال حلال براى مرد نيكو خوب است.

در اين حديث نيز بصلاحيت مال و صلاحيت صاحب مال اشاره شده است.

برخى گفته‌اند: منظور از «اموالكم» اموالهم است يعنى اموال سفيهان را