[سوره النساء (4): آيات 47 تا 48]

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى‌ أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً (47) إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى‌ إِثْماً عَظِيماً (48))

[1]

ترجمه‌

اى مردمى كه كتاب آسمانى بر شما نازل شده است، به چيزى كه نازل كرده‌ايم و تصديق كننده تورات و انجيل شماست ايمان بياوريد. پيش از آنكه آثار صورتها را محو كنيم و آنها را به پشت برگردانيم يا ايشان را لعنت كنيم چنان كه اصحاب سبت را لعنت كرديم و امر خداوند شدنى است.

خداوند گناه شرك را نمى‌آمرزد و گناهان پائين‌تر از شرك را نسبت بهر كه بخواهد مى‌آمرزد و كسى كه براى خدا شريك قرار دهد به افترايى كه بسته، گناهى بزرگ مرتكب شده است.

[1]- سوره نساء آيه 47 و 48 جزء پنجم سوره چهارم