نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 5 صفحه : 174
بيان آيه 47
لغت
طمس: از بين بردن اثر. طامس و دارس و داثر به يك معنى است (كهنه و
زايل شونده).
ادبار: جمع دبر بمعنى پشت. اين كلمه از «دبر» بمعنى پيروى كردن است و
«دابر» يعنى پيرو. در قرآن است:(وَ اللَّيْلِ إِذْ
أَدْبَرَ) (سوره مدثر آيه 33) يعنى:
سوگند به شب هنگامى كه تابع روز و بدنبال آن در آيد. تدبير بمعنى
محكم ساختن عواقب كارهاست.
مقصود
اكنون خداوند اهل كتاب را مخاطب مىسازد و از عواقب اعمالشان آنها را
مىترساند و بر حذر مىدارد و مىفرمايد:
(يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ):
اى مردمى كه به كتاب- يعنى تورات و انجيل- علم داريد(
آمِنُوا بِما نَزَّلْنا): تصديق كنيد آنچه را بر محمد ص نازل
كردهايم.
(مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ): قرآن محمد ص تورات
و انجيل شما را كه در آنها اوصاف پيامبر اسلام و صحت گفتارش ذكر شده است، تصديق
مىكند.
(مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى أَدْبارِها): درباره معناى آن چند قول است:
1- پيش از آنكه آثار صورت شما را محو گردانيم و جلو و پشت سر شما
يكسان گردند و چشمتان در پشت سر قرار گيرد و به قهقرى حركت كنيد. اين معنى از ابن
عباس و عطيه عوفى است 2- حسن و مجاهد و ضحاك و سدى گويند: مقصود اين است كه
صورتها را از هدايت برمىگردانيم و آنها را رو به پشت و بسوى ضلالت قرار مىدهيم:
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 5 صفحه : 174