بنا بر اين‌(يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ) حال است و اگر اين آيه را مستقل بدانيم معناى آن «من اليهود فريق» خواهد بود.

(يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ‌): يهوديان كسانى هستند يا گروهى از آنها كسانى هستند كه كلمات و احكام خدا را جابجا مى‌كنند.

مجاهد گويد: منظور از «كلم» تورات است. زيرا آنها صفات پيامبر را كه در تورات بود كتمان مى‌كردند.

(وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَيْنا): و بجاى آن بزبان مى‌گويند: شنيديم و در دل مى‌گويند:

مخالفت كرديم. برخى گفته‌اند: يعنى گفته ترا شنيديم و امر ترا مخالفت كرديم.

(وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ‌): ابن عباس و ابن زيد گفته‌اند: يعنى يهوديان به پيامبر گرامى مى‌گويند: بشنو از ما در حالى كه ناشنوا هستى. چنان كه وقتى كسى را سب كنند، گويند بشنو، خدا ترا ناشنوا گرداند. حسن و مجاهد گويند: يعنى بشنو كه ما جواب تو ندهيم و از تو قبول نكنيم. اين مطالب، همه در باره يهوديان اطراف مدينه است كه پيامبر گرامى را سب مى‌كردند و با سخنان زشت او را مى‌آزردند.

(وَ راعِنا): معناى آن در سوره بقره گذشت. يعنى ما را مراعات كن.

برخى گفته‌اند: آنها با اين كلمه به ظاهر تواضع و در واقع سب پيامبر مى‌كردند.

يا اينكه اين كلمه را از روى مسخره و استهزا مى‌گفتند. يا اينكه اين جمله را از روى جسارت و گستاخى ادا مى‌كردند، چنان كه به كسى گفته شود: سخن ما را گوش كن و بفهم.[1]( لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ‌): زبانهاى خود را حركت مى‌دادند و معناى الفاظ را بچيزهاى مكروه منحرف مى‌ساختند.

[1]- برخى معتقدند كه آنها در موقع گفتن« راعنا» زبان را مى‌پيچيدند و لحن آن را طورى تغيير مى‌دادند كه« راعينا»، تلفظ مى‌شد يعنى: اى چوپان ما- و اين جسارت و گستاخى بوده.

چنان كه هر گاه پيامبر را سلام مى‌دادند مى‌گفتند:« سام عليك» يعنى: مرگ بر تو. پيامبر نيز با بردبارى و خونسردى به آنها جواب مى‌داد:« سام عليك».