آدمند و در درجه دوم ذريه نوح و سپس ابراهيم- از حضرت صادق 7- زيرا ميفرمايد: اين برگزيدگان الهى بعضى از نسل بعضى ديگرند.

(وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‌): يعنى خدا شنوا و دانا است.

در معنى و مقصود اين آيه دو قولست:

1- شنواست بآنچه آنان (ذريه) گويند و داناست بآنچه در دل پنهان ميدارند و بهمين جهت آنها را برترى بخشيده كه: استقامت و صدق قلبى و عملى آنها را ميداند.

2- شنواست سخنان دختر عمران را در نذرى كه كرده و داناست بآنچه در دل پنهان داشته.

نظم آيات:

وجه ارتباط اين آيه بما قبل اينست كه چون درباره ابراهيم و عيسى بين يهود و نصارى نزاع واقع شد خداوند بيان ميفرمايد كه هر كه مطيع پيغمبر اكرم 6 است بايد گفته او را درباره آن دو بپذيرد.

و گفته‌اند كه وجه اتصال اينست كه چون مشركان از امر خدا درباره اطاعت پيغمبر سرباز زدند خداوند بيان فرمود كه همانطور كه قبلا انبياء را برسالت برگزيده محمد 6 را نيز برگزيده پس دليلى ندارد كه رسالت گذشتگان از رسل را بپذيرند و رسالت او را انكار كنند.