[سوره آل‌عمران (3): آيات 35 تا 36]

(إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (35) فَلَمَّا وَضَعَتْها قالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُها أُنْثى‌ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما وَضَعَتْ وَ لَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنْثى‌ وَ إِنِّي سَمَّيْتُها مَرْيَمَ وَ إِنِّي أُعِيذُها بِكَ وَ ذُرِّيَّتَها مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ (36))

[1]

ترجمه:

چون همسر عمران گفت: بار خدايا نذر كرده‌ام كه آنچه در شكم دارم محرر گردانم پس از من بپذير. همانا تو شنوا و دانايى و چون دختر بزاييد گفت: خدايا من دختر زائيدم. و خدا عالمتر است بآنچه زاييد و پسر مثل دختر نيست و من آن را مريم ناميدم و او و ذريه‌اش را از شر شيطان بتو مى‌سپارم.

[1] سوره آل عمران آيه 35 و 36 جزء 3 سوره 3